Rozwód i jego przesłanki

Statystycznie w 2019 r. zawarto ponad 185 tysięcy związków małżeńskich, a rozwód orzeczono wobec ponad 65 tysięcy par małżeńskich, z kolei wobec około 1,2 tysiąca par orzeczono separację. Problem rozwodu jest więc powszechny. 

Rozwód powinno się rozpocząć od podjęcia decyzji o rozwodzie. Gdy decyzja została już przez Ciebie podjęta, warto udać się po poradę prawną do adwokata świadczącego usługi z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego. Prawnik przedstawi tryb postępowania w zakresie danego stanu faktycznego, jak również oceni, czy w Twojej sytuacji spełnione są przesłanki do rozwodu. Według statystyk najczęściej podawaną przyczyną rozwodu jest niezgodność charakterów. 

W obowiązujących przepisach prawa, orzeczenie rozwodu jest dopuszczalne jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego (art. 56 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). 

W tym miejscu koniecznym jest wyjaśnienie instytucji pożycia małżeńskiego. Małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie, ponadto są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli (art. 23 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Wspólne pożycie w rozumieniu przepisów prawa zostało zdefiniowane w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22.10.1999 r. w sprawie o sygn. akt III CKN 386/98, w którym wskazano, że „Wspólne pożycie w rozumieniu art. 23 KRO polega na duchowej, fizycznej oraz gospodarczej więzi małżonków, stanowiącej cel małżeństwa i umożliwiającej realizację jego podstawowych zadań”.

Rozkład pożycia jest zupełny dopiero wtedy, gdy uległy zerwaniu wszystkie wyżej wymienione więzi łączące małżonków, a przy tym rozkład ten jest procesem rozciągniętym w czasie, a nie zdarzeniem jednorazowym (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22.10.1999 r. w sprawie o sygn. akt III CKN 386/98).

Natomiast rozkład pożycia ma charakter trwały, gdy doświadczenie życiowe uzasadnia – na tle okoliczności konkretnej sprawy – wniosek, iż powrót małżonków do pożycia nie nastąpi (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 08.12.1998 r. w sprawie o sygn. akt I CKN 817/97).

Niemniej jednak, pomimo rozkładu pożycia małżeńskiego Sąd nie orzeknie rozwodu, jeżeli wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych przyczyn orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). 

Dobro dzieci jest oceniane na podstawie opinii kuratora sądowego, który przeprowadza rozmowę z dziećmi rozwodzących się małżonków w ich miejscu zamieszkania. W razie gdyby opinia kuratora okazała się niewystarczająca do oceny tego, czy miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci stron, Sąd może postanowić o dopuszczeniu i przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu psychologii. Opisane powyżej opinie, powinny dać odpowiedź na pytanie, czy dobro dzieci ucierpi bardziej w przypadku orzeczenia rozwodu, niż w przypadku dalszego trwania małżeństwa. Przedłużający się bowiem konflikt małżonków jest dla dzieci negatywnym przeżyciem, godzącym w poczucie stabilności, co wyklucza odmowę orzeczenia rozwodu ze względu na dobro wspólnych małoletnich dzieci (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 05.11.1999 r. wydany w sprawie o sygn. akt III CKN 799/99).

Z kolei sprzeczność z zasadami współżycia społecznego jest rozumiana jako sprzeczność z zasadami moralnymi, w wypadku których zostałby naruszony interes i dobro współmałżonka. Przykładowo można tutaj wskazać, iż orzeczenie rozwodu może okazać się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego zwłaszcza wówczas, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore, wymaga pomocy i rozwód dla niego stanowi rażącą krzywdę (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09.10.1998 r. wydany w sprawie o sygn. akt III CKN 573/98).

Rozwód nie zostanie także orzeczony, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). 

Jeśli potrzebujesz porady prawnej adwokata prowadzącego Kancelarię Adwokacką z Katowic w zakresie rozwodu, oraz związanych z tym praw rodzicielskich, kontaktów z dziećmi, alimentów oraz podziału majątku małżonków, Adwokaci Katowiccy udzielą Ci pomocy w tej osobistej sprawie.

Masz pilną sprawę?

Zadzwoń:

509 845 635
505 739 112
502 942 388

Adres kancelarii:

ul. Ks. Ściegiennego 49/2
Katowice 40-114

Oceń artykuł!
[Liczba ocen: 1 Średnia ocena: 5]