Oddłużanie - pozew o kredyt frankowy

Ta decyzja ważna jest dla kredytobiorców, którzy mają walutowe kredyty mieszkaniowe we frankach szwajcarskich. Z jednej strony muszą się liczyć z umocnieniem franka szwajcarskiego, z drugiej wzrośnie stawka SARON, która jest brana do wyliczania oprocentowania. To zaś przełoży się na wyższą ratę, którą będą musieli płacić.

Kredyty frankowe stały się swego rodzaju pułapką zastawioną na klientów instytucji

bankowych. Banki bowiem, na przykład posługiwały się wzorcami umownymi,

zawierającymi klauzule niedozwolone z punktu widzenia prawa. Były one krzywdzące dla kredytobiorców, utrudniały korzystanie z kapitału, a ich negocjowanie było wykluczone. Obecnie sądy coraz częściej wydają orzeczenia pozytywne dla frankowiczów. Możliwe jest więc uzyskanie wyroku, którego przedmiotem jest uznanie umowy kredytowej za nieważną lub nakazującego jej “odfrankowienie”.

Na czym polega ,,odfrankowienie’’?

To żądanie stwierdzenia nieważności i w efekcie usunięcia z zawartej umowy klauzuli

indeksacyjnej, jako niedozwolonego postanowienia umownego i uzyskanie w te sposób przez kredytobiorcę zwrotu nadpłaconych z powodu jej zastosowania rat kredytu. Jednocześnie skutkuje to zmniejszeniem salda zadłużenia, które nie jest już zależne od kursu franka szwajcarskiego.

Wszystko to skutkuje uznaniem, że mechanizm indeksacji stosowany przez bank w umowach konsumenckich jest niedozwolony, a bank nigdy nie był uprawniony do dokonywania przeliczania spłacanych rat określonych w złotówkach na franki szwajcarskie. Oznacza to, że zawarta umowa kredytu frankowego od samego początku była w rzeczywistości kredytem złotówkowym.

Unieważnienie umowy o kredyt.

Wystąpienie o unieważnienie umowy kredytowej we frankach polega na żądaniu, aby sąd uznał, iż umowa taka nie obowiązywała, tak jakby nigdy nie doszło do jej nawiązania. Chodzi więc o to, aby uzyskać orzeczenie, iż nie wywarła ona żadnych skutków prawnych, nie od momentu wydania wyroku, ale już od momentu jej zawarcia.

Aby sąd stwierdził nieważność umowy, musi on przyjąć, że bez zawartych w niej

niezgodnych z prawem postanowień, tzw. klauzul abuzywnych, umowa kredytowa nie może w ogóle być wykonywana. Ich eliminacja bowiem skutkuje powstaniem nieusuwalnego problemu w zakresie jej realizacji.

Powoduje to, że pomiędzy stronami musi nastąpić odpowiednie rozliczenie z potrąceniem tego, co wzajemnie uprzednio sobie świadczyły na podstawie zawartej umowy. Na kredytodawcy, a więc banku, będzie spoczywał obowiązek zwrotu na rzecz kredytobiorcy wszelkich pobranych od niego opłat związanych z udzieleniem i spłatą kredytu.

Obejmuje to prowizję, odsetki, uiszczone raty kapitałowo – odsetkowe, a także opłaty ponoszone w związku z ubezpieczeniem niskiego wkładu własnego, jeżeli dłużnik był zobligowany do ich opłacania. Z kolei obowiązek dłużnika będzie obejmował tylko kapitał, gdyż będzie on zmuszony do zwrotu całej kwoty, którą otrzymał w ramach zawartej umowy kredytowej.