Czy alimenty się przedawniają?

Zgodnie z art. 137 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem lat trzech. Przedawnieniu podlegają zasądzone alimenty, których z różnych powodów nie egzekwowano. To samo dotyczy potrzeb uprawnionego, które nie były zaspokojone przed wniesieniem powództwa. Zwrot „nie były zaspokojone” wskazuje, że chodzi o powstały dług, zaciągnięty np. w celu zapewnienia leczenia i rehabilitacji uprawnionego. W przypadku „zaszłości” powstałych przed zasądzeniem alimentów sąd może je uwzględnić, zasądzając „odpowiednią sumę pieniężną”. Świadczenie ma zatem charakter jednorazowy.

Co istotne, samo prawo do żądania świadczenia alimentacyjnego nie podlega przedawnieniu. Choćby przybrało postać obowiązku już zaktualizowanego. Zgodnie z art. 137 § 1 kro z upływem lat trzech przedawniają się jedynie roszczenia o poszczególne raty świadczenia alimentacyjnego. Oznacza to, że co prawda uprawniony może dochodzić alimentów po wielu latach, choćby ich wcześniej nigdy nie dochodził, jednak jego żądanie może być skuteczne w zasadzie jedynie w odniesieniu do rat należnych za trzy lata, licząc wstecz od wytoczenia powództwa.